Pluto:

Atmosfeer Pluto heeft een dunne atmosfeer die voornamelijk bestaat uit stikstof, met kleine hoeveelheden methaan en koolmonoxide. Deze gassen zijn afkomstig van het oppervlak van Pluto, waar ze sublimeren (overgaan van vaste stof naar gas) door de zonnewarmte. De atmosfeer bevat ook lagen van nevel, waarschijnlijk bestaande uit zwaardere verbindingen die ontstaan door de interactie van deze gassen met hoogenergetische straling.

Atmosfeer:
De atmosferische druk op het oppervlak is extreem laag, ongeveer 1/100.000 van de aardse atmosferische druk.

Manen:
Pluto heeft vijf bekende manen: Charon: De grootste maan, bijna de helft van de grootte van Pluto zelf. Charon werd ontdekt in 1978 en heeft een diameter van ongeveer 1.200 kilometer.

Nix: Ontdekt in 2005, deze maan is veel kleiner dan Charon. Ook ontdekt in 2005,
Hydra is iets groter dan Nix.
Kerberos: Ontdekt in 2011, deze maan is kleiner dan zowel Nix als Hydra.
Styx: Ontdekt in 2012, Styx is de kleinste van de vijf manen.

Onderzoeksondes:
Pluto is bezocht door de New Horizons-missie van NASA, die in 2015 langs de dwergplaneet vloog. Deze missie leverde gedetailleerde beelden en gegevens over Pluto en zijn manen, wat leidde tot veel nieuwe inzichten over hun samenstelling en geologie.