Mercurius:

Oppervlak:
Het oppervlak van Mercurius lijkt veel op dat van onze maan, bezaaid met inslagkraters en weinig tekenen van erosie. Een van de meest opvallende kenmerken is het Calorisbekken, een enorme inslagkrater met een diameter van ongeveer 1.550 kilometer Mercurius heeft ook kliffen die honderden kilometers lang en enkele kilometers hoog zijn, waarschijnlijk ontstaan door het krimpen van de planeet toen deze afkoelde.

Atmosfeer:
Mercurius heeft een zeer dunne atmosfeer, ook wel een exosfeer genoemd, die voornamelijk bestaat uit zuurstof, natrium, waterstof, helium en kalium. Deze atmosfeer is zo dun dat de druk bijna verwaarloosbaar is, en de deeltjes ontsnappen snel de ruimte in.

Grootte:
Mercurius is de kleinste planeet in ons zonnestelsel, met een diameter van ongeveer 4.880 kilometer. Dit maakt hem iets groter dan de maan van de Aarde, maar veel kleiner dan de andere planeten.

Onderzoeksondes:
Mercurius is bezocht door verschillende onderzoeksondes: Mariner2010 (NASA, 1974-1975): Dit was de eerste missie naar Mercurius en vloog drie keer langs de planeet. Het leverde de eerste close-up beelden van het oppervlak en ontdekte het magnetisch veld van Mercurius.

MESSENGER (NASA, 2004-2015): Deze sonde bracht meer dan vier jaar door in een baan rond Mercurius en verzamelde uitgebreide gegevens over de samenstelling, geologie en magnetosfeer van de planeet.

BepiColombo (ESA/JAXA, gelanceerd in 2018): Deze missie bestaat uit twee orbiters die Mercurius in detail zullen bestuderen. De aankomst bij Mercurius is gepland voor 2025.
Mercurius blijft een onderwerp van groot wetenschappelijk belang vanwege zijn extreme omstandigheden en zijn unieke eigenschappen.